อ.ฟารีด เฟ็นดี้

عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ ‏"‏ لَيَدْخُلَنَّ الْجَنَّةَ مِنْ أُمَّتِي سَبْعُونَ أَلْفًا أَوْ سَبْعُمِائَةِ أَلْفٍ - لاَ يَدْرِي أَبُو حَازِمٍ أَيَّهُمَا قَالَ - مُتَمَاسِكُونَ آخِذٌ بَعْضُهُمْ بَعْضًا لاَ يَدْخُلُ أَوَّلُهُمْ حَتَّى يَدْخُلَ آخِرُهُمْ وُجُوهُهُمْ عَلَى صُورَةِ الْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ ‏"

                 ซะฮล์ อิบนิ ซะอด์ (อัสซาอิดีย์) รายงานว่า ท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า “ แน่นอนว่าประชาชาติของฉันส่วนหนึ่งจำนวนเจ็ดหมื่น หรือเจ็ดแสนคนจะได้เข้าสวรรค์” (โดยไม่ถูกสอบสวน)
                ผู้รายงานกล่าวว่า ไม่รู้ว่า อบูฮาซิม (หนึ่งในผู้รายงานในระดับถัดมาจากศอฮาบะห์) กล่าวว่าเจ็ดหมื่นหรือเจ็ดแสนคน เขารายงานต่อไปว่า ท่านรอซูลได้กล่าวว่า “ซึ่งพวกเขาเหล่านั้นต่างเกาะกันไปเป็นกลุ่มโดยคนแรกจะยังไม่ได้เข้าสวรรค์จนกว่าคนสุดท้ายในหมู่พวกเขาจะได้เข้าไปด้วย (คือจะเข้าสวรรค์พร้อมกันทั้งกลุ่ม) ใบหน้าของพวกเขานั้นเหมือนดังจันทร์กระจ่างฟ้าในคืนวันเพ็ญ”