حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، أَخْبَرَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ، حَدَّثَنِي ابْنُ شِهَابٍ، عَنْ سَالِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، أَنَّ ابْنَ عُمَرَ، قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا قَامَ لِلصَّلاَةِ رَفَعَ يَدَيْهِ حَتَّى تَكُونَا حَذْوَ مَنْكِبَيْهِ ثُمَّ كَبَّرَ فَإِذَا أَرَادَ أَنْ يَرْكَعَ فَعَلَ مِثْلَ ذَلِكَ وَإِذَا رَفَعَ مِنَ الرُّكُوعِ فَعَلَ مِثْلَ ذَلِكَ وَلاَ يَفْعَلُهُ حِينَ يَرْفَعُ رَأْسَهُ مِنَ السُّجُودِ
อับดุลลอฮ์ อิบนิอุมัร รายงานว่า ท่านรอซูลุลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม นั้นเมื่อท่านยืนละหมาด ท่านจะยกมือทั้งสองของท่านจนกระทั่งเสมอบ่าแล้วกล่าวตักบีร (อัลลอฮุอั๊กบัร) และเมื่อท่านต้องการรุกัวอ์ท่านก็จะยกมือเหมือนตอนตั๊กบีร และเมื่อท่านเงยขึ้นจากรุกัวอ์ ท่านก็จะยกมือเช่นเดียวกัน แต่ท่านจะไม่ยกมือทั้งสองของท่านขณะเงยขึ้นจากสุญูด
