حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى، أَخْبَرَنَا يَزِيدُ، - يَعْنِي ابْنَ زُرَيْعٍ - عَنْ حَبِيبٍ الْمُعَلِّمِ، عَنْ عَطَاءٍ، قَالَ قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ فِي كُلِّ صَلاَةٍ قِرَاءَةٌ فَمَا أَسْمَعَنَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم أَسْمَعْنَاكُمْ وَمَا أَخْفَى مِنَّا أَخْفَيْنَاهُ مِنْكُمْ وَمَنْ قَرَأَ بِأُمِّ الْكِتَابِ فَقَدْ أَجْزَأَتْ عَنْهُ وَمَنْ زَادَ فَهُوَ أَفْضَلُ
อะฏออ์ รายงานว่า อบูฮุรอยเราะห์ กล่าวว่า ทุกการละหมาดนั้นจะต้องอ่าน (ซูเราะห์อัลฟาติฮะห์) สิ่งใดที่ท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม อ่านให้พวกเราได้ยิน พวกเราจะอ่านสิ่งนั้นให้พวกท่านได้ยิน และสิ่งใดที่ท่านนบีอ่านค่อยขณะนำละหมาดพวกเรา พวกเราก็จะอ่านค่อยกับพวกท่านด้วยเช่นเดียวกัน และผู้ใด (ที่การละหมาดของเขา) ได้อ่านแม่บทของคัมภีร์ (ซูเราะห์อัลฟาติฮะห์) การละหมาดของเขาก็ใช้ได้แล้ว แต่ผู้ใดที่อ่านมากกว่า (อ่านซูเราะห์อื่นๆ หลังจากอ่านซูเราะห์อัลฟาติฮะห์) ก็เป็นสิ่งที่ดีกว่าสำหรับเขา
