มุสลิม/หมวดที่1/บทที่36/ฮะดีษเลขที่ 0144
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " إِذَا قَرَأَ ابْنُ آدَمَ السَّجْدَةَ فَسَجَدَ اعْتَزَلَ الشَّيْطَانُ يَبْكِي يَقُولُ يَا وَيْلَهُ - وَفِي رِوَايَةِ أَبِي كُرَيْبٍ يَا وَيْلِي - أُمِرَ ابْنُ آدَمَ بِالسُّجُودِ فَسَجَدَ فَلَهُ الْجَنَّةُ وَأُمِرْتُ بِالسُّجُودِ فَأَبَيْتُ فَلِيَ النَّارُ " .
อบูฮุรอยเราะห์ รายงานว่า ท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า “เมื่อลูกของอาดัม (มุสลิม) อ่านอายะห์ซัจญ์ดะห์ (บรรดาอายะห์อัลกุรอานที่มีซุนนะห์ให้สุญูด) แล้วเขาก็ก้มลงสุญูด ซัยตอนจะเผ่นออกไปจากเขาพร้อมกับร้องไห้ และโวยวายว่า ความวิบัติจงมีแก่เขา”
ส่วนในคำรายงานของ อบีกุรัยบ์ใช้คำว่า “ความวิบัติจงมีแก่ฉัน ลูกของอาดัมถูกใช้ให้สุญูด เขาก็สุญูดแล้วสวรรค์ก็เป็นของเขา แต่ฉันถูกใช้ให้สุญูด ฉันกลับปฏิเสธ แล้วนรกก็เป็นของฉัน”
|
|