عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو، قَالَ تَخَلَّفَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي سَفَرٍ سَافَرْنَاهُ فَأَدْرَكَنَا وَقَدْ أَرْهَقْنَا الصَّلاَةَ صَلاَةَ الْعَصْرِ وَنَحْنُ نَتَوَضَّأُ، فَجَعَلْنَا نَمْسَحُ عَلَى أَرْجُلِنَا، فَنَادَى بِأَعْلَى صَوْتِهِ " وَيْلٌ لِلأَعْقَابِ مِنَ النَّارِ ". مَرَّتَيْنِ أَوْ ثَلاَثًا.
อับดุลลอฮ์ อิบนิอัมร์ รายงานว่า ท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ได้เดินทางตามหลังพวกเรามา,ในการเดินทางครั้งหนึ่ง และมาทันพวกเราตอนที่เวลาละหมาดอัศริ มาถึงพอดี, ขณะที่พวกเรากำลังอาบน้ำละหมาดโดยเช็ดเท้าของพวกเราอยู่นั้น ท่านได้ตะโกนเสียงดังสองหรือสามครั้งว่า “ความวิบัติจะประสบกับส้นเท้าทั้งหลายจากไฟนรก”
หมายเหตุ ฮะดีษบทนี้เป็นคำห้ามเช็ดเท้าในขณะอาบน้ำละหมาด (หมายถึงขณะที่อยู่ในสภาพเท้าเปล่า) แต่อนุมัติให้เช็ดได้สำหรับผู้ที่สวมโค๊ฟ ซึ่งท่านอาลี อิบนิอบีตอลิบ เป็นผู้รายงานฮะดีษเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้
อ้างอิงเพิ่มเติม ฮะดีษเลขที่ 60, 163
