عَنْ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ لَمَّا نَزَلَتْ { الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ} شَقَّ ذَلِكَ عَلَى أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَقَالُوا أَيُّنَا لاَ يَظْلِمُ نَفْسَهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " لَيْسَ هُوَ كَمَا تَظُنُّونَ إِنَّمَا هُوَ كَمَا قَالَ لُقْمَانُ لاِبْنِهِ { يَا بُنَىَّ لاَ تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ{
อับดุลลอฮ์ (อิบนิมัสอู๊ด) รายงานว่า เมื่ออายะห์นี้ได้ถูกประทานลงมา “บรรดาผู้ศรัทธา และไม่นำความอธรรมปะปนกับการศรัทธาของพวกเขา” (ซูเราะห์อัลอันอาม อายะห์ที่ 82) บรรดาศอฮาบะห์ของท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ต่างก็สงสัยในเรื่องนี้ พวกเขากล่าวว่า คนใดในหมู่พวกเราที่ไม่อธรรมต่อตัวเอง ดังนั้นท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม จึงอธิบายว่า ไม่ได้มีความหมายเหมือนอย่างที่พวกเจ้าคาดคิดกัน แต่หมายถึง (ความอธรมในที่นี้คือการตั้งภาคี) ดังที่ลุกมานได้กล่าวกับลูกชายของเขาว่า “โอ้ลูกเอ๋ย เจ้างจงอย่านำสิ่งใดมาเป็นภาคีต่ออัลลอฮ์ เพราะการตั้งภาคีนั้นเป็นความอธรรมที่ยิ่งใหญ่” (ซูเราะห์ลุกมาน อายะห์ที่ 13)
