มุสลิม/หมวดที่1/บทที่62/ฮะดีษเลขที่ 0239

 

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ جَاءَ نَاسٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَسَأَلُوهُ إِنَّا نَجِدُ فِي أَنْفُسِنَا مَا يَتَعَاظَمُ أَحَدُنَا أَنْ يَتَكَلَّمَ بِهِ . قَالَ " وَقَدْ وَجَدْتُمُوهُ " . قَالُوا نَعَمْ . قَالَ " ذَاكَ صَرِيحُ الإِيمَانِ " 

  

                อบีฮุรอยเราะห์ รายงานว่า มีคนกลุ่มหนึ่งจากศอฮาบะห์ของท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม มาหาท่านนบีแล้วถามว่า พวกเราพบว่าในตัวของพวกเรานั้นยังคงมีความโอ้อวด,ถือดีและความหยิ่งยโสโอหังเกินกว่าที่จะบอก ท่านถามเขาว่า เจ้าพบว่ามันเป็นเช่นนั้นหรือ ? พวกเขาตอบว่า ใช่ครับ ท่านกล่าวว่า นั่นแหละคือความชัดเจนของการศรัทธา





ฮะดีษนี้มาจาก อ.ฟารีด เฟ็นดี้
http://www.fareedfendy.com

URL สำหรับเรื่องนี้คือ:
http://www.fareedfendy.com/modules.php?name=Sections2&op=viewarticle2&artid=378