มุสลิม/หมวดที่1/บทที่91/ฮะดีษเลขที่ 0404
عَنْ قَبِيصَةَ بْنِ الْمُخَارِقِ، وَزُهَيْرِ بْنِ عَمْرٍو، قَالاَ لَمَّا نَزَلَتْ { وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ} قَالَ انْطَلَقَ نَبِيُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى رَضْمَةٍ مِنْ جَبَلٍ فَعَلاَ أَعْلاَهَا حَجَرًا ثُمَّ نَادَى " يَا بَنِي عَبْدِ مَنَافَاهْ إِنِّي نَذِيرٌ إِنَّمَا مَثَلِي وَمَثَلُكُمْ كَمَثَلِ رَجُلٍ رَأَى الْعَدُوَّ فَانْطَلَقَ يَرْبَأُ أَهْلَهُ فَخَشِيَ أَنْ يَسْبِقُوهُ فَجَعَلَ يَهْتِفُ يَا صَبَاحَاهْ "
ก่อบีเซาะห์ อิบนิล มุคอริก และซุฮัยร์ บินอัมร์ รายงานว่า หลังจากที่อายะห์นี้ถูกประทานลงมา “จงตักเตือนเครือญาติที่ใกล้ชิดของเจ้าก่อน” (ซูเราะห์อัชชูอะรออ์ อายะห์ที่ 214) ท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ได้ไปที่โขดหินของภูเขาลูกหนึ่ง และขึ้นไปท่านยืนตรงที่สูงสุดของหินนั้น แล้วร้องเรียก โอ้บนีอับดิลมานาฟ, ฉันคือผู้เตือนถึงอันตราย หากเปรียบตัวของฉันกับตัวของพวกท่าน เหมือนดั่งชายคนหนึ่งที่เขาเห็นศัตรู แล้วเขาคอยกันพวกพ้องของเขา เพราะกลัวว่าพวกของเขาจะไปล้ำหน้าไปก่อน เขาจึงตะโกนบอกว่า พรรคพวกของฉัน (อันตรายอย่าเข้าไป)
หมายเหตุ ในต้นฉบับภาษอาหรับใช้คำว่า مَنَافَاهْ ซึ่งเป็นการเรียกด้วยสำเนียงภาษา
|
|