มุสลิม/หมวดที่2/บทที่2/ฮะดีษเลขที่ 0434
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، وَابْنُ، بَشَّارٍ قَالاَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، ح وَحَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا حُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ، عَنْ زَائِدَةَ، قَالَ أَبُو بَكْرٍ وَوَكِيعٌ عَنْ إِسْرَائِيلَ، كُلُّهُمْ عَنْ سِمَاكِ بْنِ حَرْبٍ، بِهَذَا الإِسْنَادِ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم بِمِثْلِهِ
มูฮัมหมัด อิบนุ้ลมุซันนา และอิบนุ บัชชาร เล่าให้เราฟังโดยกล่าวว่า มูฮัมหมัด อิบนุ ยะอ์ฟัร เล่าให้เราฟังว่า ซัวอ์บะห์ เล่าฮะดีษบทนี้ให้เราฟังว่า............
อบูบักร์ อิบนุ อบีชัยบะห์ เล่าให้เราฟังว่า ฮุซัยน์ บินอาลี เล่าให้เราฟัง จาก ซาอิดะห์ โดยอบูบักร์และวะเกียะอ์ ได้รายงานจาก อิสรออีล ทั้งหมดนี้นำมาจาก ซิม๊าก บินฮัรบ์ จากท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ซึ่งมีข้อความเช่นเดียวกับฮะดีษก่อนหน้านี้ (ดูฮะดีษในบทนี้เลขที่ 0433)
|
|