ซูเราะห์อัลบะกอเราะห์ อายะห์ที่ 107


اَلَمْ تَعْلَمْ أنَّ اللهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُوْنِ اللهِ مِن وَّلِيٍ وَّلاَ نَصِيْرٍ


เจ้าไม่รู้หรอกหรือว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้น สำหรับพระองค์แล้วคือผู้ทรงสิทธิ์แห่งบรรดาฟากฟ้าและแผ่นดิน และนอกเหนือจากอัลลอฮ์แล้ว พวกเจ้าไม่มีผู้คุ้มครองและผู้ให้ความช่วยเหลือใดๆ



พระองค์อัลลอฮ์ทรงกล่าวปิดท้ายอายะห์ก่อนหน้านี้ว่า (เจ้าไม่รู้หรอกหรือว่า อัลลอฮ์นั้นทรงเดชานุภาพเหนือทุกๆสิ่ง) และพระองค์ทรงกล่าวขึ้นต้นในอายะห์นี้ด้วยการตอกย้ำว่า (เจ้าไม่รู้หรอกหรือว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้น สำหรับพระองค์แล้วคือผู้ทรงสิทธิ์แห่งบรรดาฟากฟ้าและแผ่นดิน) ซึ่งพระองค์ทรงชี้ให้เห็นถึงการเป็นผู้สร้างและผู้บริหารจัดการแต่เพียงผู้เดียว โดยพระองค์คือผู้ทรงสิทธิ์และทรงจัดการทุกสิ่งตามแต่ประสงค์ ดังนั้นการยกเลิกข้อบัญญัติบางประการหรือ บางอายะห์ได้ถูกทำให้ลืมเลือนไป ก็เป็นสิทธิ์ของพระองค์อัลลอฮ์แต่เพียงผู้เดียว ซึ่งบรรดาผู้ศรัทธาจะต้องน้อมรับ

ข้อความทั้งสองประโยคนี้แม้ว่าจะกล่าวด้วยคำสรรพนามที่เจาะจงถึงท่านนบีมูฮัมหมัด ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม เพียงผู้เดียว แต่จุดประสงค์นั้นคือการแจ้งเตือนแก่อุมมะห์ของท่านทั้งหมด โดยเฉพาะบรรดาผู้ปฏิเสธ ดั่งที่พระองค์ได้ทรงแจ้งไว้ในท้ายอายะห์ว่า (และนอกเหนือจากอัลลอฮ์แล้ว พวกเจ้าไม่มีผู้คุ้มครองและผู้ให้ความช่วยเหลือใดๆ)

บรรดาศัตรูของอิสลามจะหยิบถ้อยคำผิวเผินทางภาษานี้ไปกล่าวร้ายต่อท่านนบี โดยอ้างว่า พระองค์อัลลอฮ์ทรงกล่าวแก่ท่านนบีเป็นการเฉพาะว่า (เจ้าไม่รู้หรอกหรือว่า) หมายถึง มูฮัมหมัดเจ้าไม่รู้หรือ ซึ่งแสดงถึงท่านท่านนบี มูฮัมหมัด ไม่รู้หรือไม่มั่นใจในเดชานุภาพของอัลลอฮ์

แต่ความเป็นจริงแล้ว สำนวนเช่นนี้ในภาษาอาหรับนั้นมีจุดประสงค์ครอบคลุมถึงคนอื่นด้วย คือ กล่าวถึงท่านนบีเพียงผู้เดียวแต่หมายถึงอุมมะห์ของท่าน ซึ่งกรณีเช่นนี้ถูกพบในอัลกุรอานหลายอายะห์ ตัวอย่างเช่น พระองค์อัลลอฮ์ทรงกล่าวว่า

يَا أيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللهَ وَلاَ تُطِعِ الْكَافِرِيْنَ وَالْمُنَافِقِيْنَ

“โอ้นบีเอ๋ย จงยำเกรงต่ออัลลอฮ์ และอย่าได้เชื่อฟังบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาและบรรดาผู้กลับกลอกการศรัทธา” ซูเราะห์ อัลอะห์ซาบ อายะห์ที่ 1


وَاتَّبِعْ مَا يُوْحَى إلَيْكَ مِن ربِّكَ إنَّ اللهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُوْنَ خَبِيْراً

“และเจ้าจงปฏิบัติตามสิ่งที่ถูกประทานลงมายังเจ้าจากองค์อภิบาลของเจ้า แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงรอบรู้ในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ” ซูเราะห์ อัลอะห์ซาบ อายะห์ที่ 2


จะเห็นได้ว่า ข้อความของอายะห์ขึ้นต้นโดยกล่าวถึงท่านนบี แต่จุดประสงค์ของอายะห์คือบรรดาผู้ศรัทธาทั้งมวล ดังถ้อยคำท้ายอายะห์ที่ว่า (แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงรอบรู้ในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ)