ซูเราะห์อัลบะกอเราะห์ อายะห์ที่ 52
ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُوْنَ
แล้วเราได้ให้อภัยแก่พวกเจ้าหลังจากเหตุการณ์ดังกล่าว เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้ขอบคุณ
นอกจากบนีอิสรออีลจะไม่สำนึกในบุญคุณที่พระองค์อัลลอฮ์มีต่อพวกเขาแล้ว พวกเขายังหลอมรูปวัวขึ้นมาบูชาแทน ถือเป็นการเนรคุณต่อพระเจ้า ซึ่งเป็นความผิดร้ายแรง แต่พวกเขาก็ยังพอใจที่จะเนรคุณต่อไปโดยไม่สำนึก แม้ว่านบีฮารูณผู้ที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลพวกเขาแทนนบีมูซา จะได้ทักท้วงและตักเตือนพวกเขาก็ตาม
พระองค์อัลลอฮ์ ทรงกล่าวว่า
وَلَقَدْ قَالَ لَهُمْ هَارُوْنُ مِنْ قَبْلُ يَا قَوْمِ إنَّمَا فُتِنْتُمْ بِهِ وَإنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمَانُ فَاتَّبِعُوْنِي وَأَطِيْعُوا أمْرِي
“และแท้จริงแล้ว ฮารูณได้กล่าวแก่พวกเขาก่อนหน้าแล้วว่า โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย พวกเจ้าถูกทดสอบด้วยกับมันเสียแล้ว และแท้จริงพระเจ้าผู้ทรงเมตตาคือองค์อภิบาลของเจ้า ดังนั้นพวกเจ้าจงปฏิบัติตามและเชื่อฟังคำสั่งของฉันเถิด” ซูเราะห์ ฏอฮา อายะห์ที่ 90
قَالُوا لَنْ نَبْرَحَ عَلَيْهِ عَاكِفِيْنَ حَتَّى نَرْجِعَ إلَيْنَا مُوْسَى
“พวกเขากล่าวว่า เราจะไม่เลิกเป็นผู้สวามิภักดิ์ต่อมัน จนกว่ามูซาจะได้กลับมาสู่พวกเรา” ซูเราะห์ ฏอฮา อายะห์ที่ 91
พวกเขายังคงดึงดันที่จะกระทำผิดต่อไป โดยยืนยันว่าจะสักการะรูปหลอมวัวจนกว่านบีมูซาจะกลับมา แต่ด้วยความเปี่ยมล้นในเมตตาของอัลลอฮ์ พระองค์จึงไม่เอาโทษพวกเขาโดยทันที
อัลลอฮ์กล่าวว่า (แล้วเราได้ให้อภัยแก่พวกเจ้าหลังจากเหตุการณ์ดังกล่าว) อิบนุ ญะรีร อัตฏอบะรีย์ กล่าวว่า “ คือปล่อยให้พวกเขากระทำผิดโดยไม่รีบลงโทษพวกเขาโดยทันทีจากกรณีดังกล่าว หมายถึง ในการยึดเอารูปหลอมวัวเป็นพระเจ้า ดังเช่นที่ อัลมุซันนา บิน อิบรอฮีม ได้เล่าให้ฉันฟังโดยกล่าวว่า อาดัม อัลอัสกอลานีย์ ได้เล่าให้เราฟังโดยกล่าวว่า อบูญะอ์ฟัร ได้เล่าให้เราฟังจาก อัรรอเบียะอ์ จาก อบี อัลอาลียะห์ ในถ้อยคำที่ว่า (แล้วเราได้ให้อภัยแก่พวกเจ้าหลังจากเหตุการณ์ดังกล่าว) หมายถึง หลังจากที่พวกท่านได้เอารูปหลอมวัวเป็นพระเจ้า” ตัฟซีร อัตฏอบะรีย์ เล่มที่ 1 หน้าที่ 284
อัลลอฮ์ กล่าวว่า (เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้ขอบคุณ) คำว่า لعل โดยปกติจะสื่อความหมายว่า “หวังว่า” แต่ อิบนุ ญะรีร อัตฏอบะรีย์ กล่าวว่า คำนี้สื่อความหมายว่า “เพื่อว่า” ซึ่งเป็นการอธิความเรื่องที่ผ่านมา ดังนั้นความหมายของอายะห์นี้คือ “ต่อมาเราได้ให้อภัยแก่พวกเจ้าจากหลังจากที่พวกเจ้าไปเอารูปหลอมวัวเป็นพระเจ้า เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้ขอบคุณต่อข้าในการอภัยของข้าที่มีต่อพวกเจ้า และเมื่อมีการอภัยเกิดขึ้นก็จำเป็นที่จะต้องขอบคุณแก่ผู้ตรึกตรองและใคร่ครวญ” ตัฟซีร อัตฏอบะรีย์ เล่มที่ 1 หน้าที่ 284